اگه چیزی گم کردی، خیلی سنگین تری اگه بی خیال پیدا کردنش بشی، تا اینکه با زدن اعلامیه تو مسجد دانشگاه آزاد (یا به تفسیری مناسب تر "مدرسۀ آزاد") اینجوری خودت را مفت مفت در معرض انتقادات سازنده و راهبردی یه چند تا بیکار الاف سرگردان آوارۀ در به در آویزون یه وری قرار بدی. درسته که کسی ای چیزُن ناکشه موی ولی مردم تنها به اطلاعیه ای که سنگین و رنگینه، اهمیت میدن. اما اگه ببینند صاحبش پَترات نوشته، مسلماً احساس می کنند به شعورشان توهین شده، وقت ارزشمندشان گرفته شده و خواندن آن، کار کشیدن بیخود و مفت از چشمان آهوییشان بوده و نه تنها اهمیتی به پیام نوشته نمی دهند که شرط می بندم دو تا فوش هم نثار طرف می کنند و تازه اگه یه وقت حلقه اش را هم پیدا کردند به سر عمد، آن را می اندازند توی کَل هووی.

با مروری گذرا بر این متن عاطفی که سرشار از جلوه های نوین احساسات لطیف بشر دوستانه است، می بینیم که: خط اول که حاوی یکی از بزرگترین حشوهای تاریخ تحلیلی صدر اسلام است. علائم نگارشی که خدا بده برکت. تازه ملت حداقل مژدۀ یه مژدگانی ناقابل را به یابنده می دهند تا شاید احتمال یافت شدن گمشده بیشتر بشه. این که اصلاً هیچ. بگذریم.

چه می کنند این معتادان گمنام. برداشته اند از روبروی دکان دلا علیکا گرفته تا همین نوشتۀ بالایی کنار خانۀ آقا احمد ریاضی و حتی توی نقاط دور افتاده، با رنگ سبز میر حسینی خود اقدام کرده اند علیه امنیت ملی هلر. یه جا شعر. یه جا شعار تحصیلی، یه جا زرت و پرت. همینجور به معنای واقعی کلمه شعر نوشته اند رو در و دیوار این شهر. والّا که اگه بروید تریاکتان را بکشید، خدمتی به مراتب بزرگتر به این دیار دیوارنویس پرور کرده اید.

تا توانی به جهان بگیر تریاک و بکش / هر کی گیر داد بی خیال، به یه وَرِش به تَنَش.

راست می گه بندۀ خدا. خودش یه بلایی سرش اومده. حتماً دردش را کشیده. یه جاییش سوخته. چنان هم سوخته که بوش را میشه از تو همین بیت بالا احساس کرد. به هر حال.

راستی خبر رسید برو بچ عملی و اهل عمل روی یه دیوار نوشته اند: راه رسیدن به خوشیها تحمل ناخوشی هاست! به به. الله اکبر. چه کرده اند این معتادان گمنام صاحب مکان. جمله را. بابا روانشناسی. بابا فلسفه. بابا منطق. بابا جملۀ قصار. راست میگن دیگه. برای رسیدن به تریاک و بقیه هله هوله ها (خوشی ها) به هر حال باید یه ناخوشی هایی را تحمل کرد. آدم خماری می کشه. دست به جیب میشی. پول نباشه میری سراغ دزدی. سر صحنۀ بدنسازی وا سر تو اِکَن. و ... الکی ناوو خالو...

با تشکر ویژه از سوژه یابهای محترم. چیزی از بین دیوار نوشته ها جا کَتی خبرمان کنید. بای.